Konsekrowani pokazują światu, że radość jest w wierności Bogu

Zgodnie z decyzją Jana Pawła II, od 1997 r. przypadające 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego to także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.

Z tej okazji w archikatedrze warszawskiej św. Jana Chrzciciela osoby poświęcone Bogu zgromadziły się w niedzielę na mszy św., aby odnowić śluby i przyrzeczenia. Poprzedziła ją modlitwa w kościele sióstr wizytek na Krakowskim Przedmieściu, gdzie odmówiono Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Potem procesja przeszła do archikatedry warszawskiej, gdzie mszy przewodniczył abp Adrian Galbas.

W homilii metropolita warszawski zwrócił uwagę, że wszyscy w Kościele katolickim są konsekrowani poprzez sakrament Chrztu Świętego.

"Mało tego: często ludzie świeccy, którzy nie składali dodatkowej konsekracji, a którzy najczęściej żyją w rodzinach, intensywniej niż my praktykują czystość, ubóstwo i posłuszeństwo" - ocenił. "Na mniej ich stać, mniej mogą, bardziej dbają" - dodał.

Podkreślił, że Kościół od osób konsekrowanych oczekuje przede wszystkim "życia radykalnie poświęconego Bogu". "Mamy wyraźniej ukazywać Jezusa światu i być +głębiej+ obecni w Jego Sercu. (…) Mamy pobudzać innych swoim przykładem" – wskazał abp Galbas, który jest zakonnikiem - pallotynem.

Podkreślił, że "życie swoją konsekracją, ma być darem radośnie ofiarowanym Bogu, a nie wymuszoną, nieszczęśliwą daniną".

Metropolita warszawski zwrócił uwagę, że w sakramencie chrztu każdy człowieka "wyrzeka się szatana i jego spraw, grzechu i wszystkiego co do grzechu prowadzi", zaś w akcie profesji zakonnej czy przyrzeczenia, osoba wyrzeka się "rzeczy dobrych - rozporządzania własnym życiem, rodziny, zdobywania majątku, aby zyskać wolność konieczną do bezgranicznego oddania siebie Chrystusowi i Jego Królestwu".

Powiedział, że wyrzeczenie się tego, co dobre, nie jest "zbyt nieludzkie" ani "zbyt okrutne", jeśli spojrzy się na to, "jako na szczery akt zaufania Panu", jako na "odpowiedź człowieka na Bożą miłość, która jest pierwsza".

"Tak przeżywana konsekracja pomoże nam też przeżywać trudne doświadczenia w naszym życiu, bo przecież zaufanie Bogu, nie chroni nas przed tym, co trudne. Los Chrystusa, jest losem ludzi chrystusowych" – powiedział abp Galbas.

Podkreślił, że "droga Chrystusa jest także drogą Kościoła". "Wszystkie dzieci Kościoła w ten, czy inny sposób pójdą drogą krzyża" – powiedział abp Galbas przypominając słowa Jezusa, że "nie jest uczeń nad swojego Mistrza".

Zachęcał, aby doświadczając w życiu osobistym i wspólnotowym cierpienia spoglądać na Maryję. "Niech Jej modlitwa i przykład dodają nam otuchy i pewności, że to wszystko, choć takie trudne, a często takie niezrozumiałe, ma jednak sens i że skończy się zwycięstwem, zmartwychwstaniem, chwałą i radością" - wskazał.

Powiedział, że konsekracja łączy się z nadzieją, ponieważ jest "aktem ekspiacji, czyli wynagrodzenia Bogu za wielki bałagan, który jest w sercu człowieka, (…) za nieumiejętność korzystania z Bożych, dobrych darów".

"Gdy dzisiaj dobry dar seksualności tak często jest używany źle, gdy jest w tak rozmaity, coraz bardziej perwersyjny sposób zanieczyszczany – zakonnicy i zakonnice, wdowy i dziewice mówią: czystość i wierność. Gdy rzeczy materialne są nierzadko ubóstwiane, gdy panoszy się coraz bardziej kult bożka pieniądza, który mówi: tym więcej jesteś wart im więcej posiadasz, osoby konsekrowane mówią: ubóstwo i wspólnota dóbr. Gdy dzisiaj prawie każdy chce rządzić, a prawie nikt nie chce służyć, gdy dzisiaj prawie każdy chce mówić, a prawie nikt nie chce słuchać – osoby konsekrowane mówią: posłuszeństwo i duch służby" - powiedział abp Galbas.

"Mówią bezsłownie, samą składaną konsekracją, że radość jest w wierności, a nie w niewierności, w zachowywaniu Bożych darów, a nie w ich porzucaniu, w życiu pobożnym, nie zaś w życiu bezbożnym. Każdemu zaś człowiekowi, który tak bardzo uwikłał się w grzech, że nie widzi dla siebie ratunku, oni mówią: ratunek jest" - powiedział metropolita warszawski.

Stwierdził, że konsekrowani są "wielkim błogosławieństwem dla świata, ogromnym pocieszeniem, zwłaszcza dla zatwardziałych grzeszników, bo zapalają w ich sercu światełko nadziei, że ich życie nie jest całkowicie stracone, całkowicie zniszczone i zużyte".

Życzył konsekrowanym, aby pośród świata sami umieli dostrzegać obecność Chrystusa i o niej mówić.

"Jesteśmy pielgrzymami nadziei, gdy opiekujemy się tymi, którzy jej nie mają: ludźmi zdesperowanymi, biednymi duchowo, materialnie, intelektualnie. To nas weryfikuje wobec świata i wobec naszego charyzmatu" – powiedział metropolita warszawski.

"Bez tego +czegoś+, co było w was, w szaleństwie waszej młodości, gdy decydowaliście się na życie zakonne, będziecie jedynie smutnymi, zdesperowanymi wagabundami, którzy nikogo za sobą nie pociągną" – ocenił.

Taca z 2 lutego przeznaczana jest na utrzymanie zakonów kontemplacyjnych.

W kraju i za granicą pracuje 9,4 tys. polskich zakonników, 15,3 tys. zakonnic i 1165 mniszek. Zakonnicy prowadzą 568 parafii, 99 rektoratów, 147 sanktuariów, jeden szpital i wiele innych dzieł charytatywnych - m.in. hospicja, schroniska dla bezdomnych, domy dziecka i domy pomocy społecznej.

Magdalena Gronek (PAP)

mgw/ jann/